Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Μου πέσανε πολλά




Είναι ο καιρός να κάνω τις ετήσιες εξετάσεις. Ούρα 24ώρου, βυθοσκόπηση και αιματολογικές. Είναι να μην μπλέξεις με γιατρούς του ΙΚΑ. Στο τέλος αποφάσισα να τις κάνω σε ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο, με αποτέλεσμα να μου πάει ο κούκος αηδόνι. Έχω ξεκινήσει ινσουλίνη. Είμαι σε αναζήτηση εργασίας, κατά κάποιον τρόπο, και αρχίζω να σκέφτομαι τι θέλω και αν. Αυτά συν κανά δυο ακόμα προβληματάκια υγείας, όχι τίποτα σοβαρό ευτυχώς, και τα νεύρα μου έχουν γίνει κρόσσια.

Προσωπικά όλη αυτή η πίεση μου βγαίνει σε θυμό. Θα ήθελα να τα σπάσω όλα, αλλά δεν μπορώ να βρω και κανέναν να μου φταίει.

Αν με ρωτήσει κανείς πώς πέρασα την εβδομάδα μου, αναρωτιέμαι πού χάθηκαν τόσες ώρες προσπαθώντας να βγάλω άκρη με την γραφειοκρατία των ασφαλιστικών ταμείων.

Σκέφτομαι μήπως κάπως πρέπει να αξιοποιήσω τον χρόνο που περνάω στην ουρά για την γιατρό του ΙΚΑ. Να κάνω καμία μελέτη ίσως για τα θέματα που συζητούν οι -ηλικιωμένες αποκλειστικά- άλλες πελάτισσές της;
Ξεφύλισσα δύο παλιά τεύχη κουτσομπολίστικων περιοδικών. Είδα την γιατρό που ήταν ντυμένη σαν να βρίσκεται στο σπίτι της.

Διάβασα το χαρτάκι στην είσοδο της πολυκατοικίας που έλεγε πως οι ασθενείς της ενοχλούν και πως δεν πρέπει να κάθονται στον κοινόχρηστο χώρο της πολυκατοικίας γιατί προκαλούν ΦΘΟΡΕΣ. Τι φθορές; Στα πλαστικά λουλούδια ή στα πλακάκια; Ίσως κάποιος ηλικιωμένος παίρνει το ρίσκο να ακουμπήσει την πατούσα του στον τοίχο -και να μην μπορέσει ύστερα να την ξανακατεβάσει- και τον λερώνει με τα παλιοπάπουτσά του. Αν τα δεις μια φορά αυτά γελάς. Αν τα δεις δεύτερη ξαναγελάς ίσως. Την τρίτη αρχίζει να σε εκνευρίζει αυτή η κόλλα Α4 στην είσοδο της πολυκατοικίας και φλερτάρεις με την ιδέα να την κάνεις κομματάκια. Ύστερα βλέπεις πως ο διαστροφικός άνθρωπος που την έχει γράψει στον υπολογιστή και τυπώσει στον εκτυπωτή -υπογράφοντας μάλιστα με τον επίσημο τίτλο του "διοικητικού συμβουλίου" λες και αναφέρεται σε πολυεθνικό κολοσσό- έχει πλαστικοποιήσει την ανακοίνωση. Την τέταρτη φορά την προσέχεις σαν κάτι οικείο, σαν κάτι άρρηκτα συνδεδεμένο με την καθημερινότητά σου, με την μία φορά τον μήνα που πηγαίνεις να σου γράψει τα φάρμακα.

"Αφήστε, τις εξετάσεις θα τις κάνω έξω".
Διότι χρειάζομαι κάποιες από αυτές για μια επέμβαση. Διότι αν περιμένω να κλείσω ραντεβού στο ΙΚΑ θα χρειαστώ δύο επεμβάσεις και όχι μία.

Στο πεδίο των τιμών, τα πράγματα πάνε καλά αν και όχι όσο θα ήθελα.

Η γλυκοζυλιωμένη με απογοήτευσε. Ένιωσα ότι απέτυχα εγώ. Συναίσθημα που επέτεινε η στάση του γιατρού μου.

Καμιά φορά μου έρχεται να αγοράσω ένα σπίτι σε ένα βουνό και να πάω να ζήσω εκεί. Με τις κατσίκες και τα δέντρα μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου